Je kent wel dat gevoel van op reis. aan het einde van een rondreis verblijf je nog even op een locatie; je hebt er nog een aantal uren in te vullen vooraleer je het vliegtuig terug naar huis neemt. Voor mij is dit wel eens het moment om nog snel een massage mee te pikken. Uiteraard wil ik ook ervaren hoe de collega’s het doen, nog enkele ideetjes meenemen, en iets bijleren…en als het effe kan ook nog wat genieten.
Genieten van een massage is in veel hotels echter een niet zo evidente zaak. Prachtig kader hoor, dat wel, fantastische wellness, met alles erop en eraan. Maar de massage: neen, niet echt om over naar huis te schrijven. Je betaalt er nochtans meestal veel voor, eigenlijk vaak te veel.
In Kroatië had ik enkele jaren gelden zo een ervaring. Alles verliep prima, zeer vriendelijk onthaal, veelbelovend! Toen het meisje de massage gaf, leek het wel of er een gigantisch lange aanloop was; de effleurage (het in-oliën voor de leken) bleef maar duren….. tot er eigenlijk geen einde aan kwam. de hele “massage” was eigenlijk een aaneenrijgen van strelingen en wrijvingen. toen ik mijn hoofd even uit de uitsparing oplichtte en zijdelings keek, zag ik dat de masseuse vol concentratie door het raam aan het kijken was. Buiten was er van alles te zien en zo zou je de tijd wel even doden en de massage van 1u lekker volmaken.
Het leek wel op zo’n voetbalmatch waar men aan de verlengingen bezig is; beide ploegen hebben schrik om nog een goal binnen te krijgen en slepen zich voort naar de strafschoppen. Dat onze masseuse nog maar weinig zin had was zo te verklaren. Nadien bleek dat ze om 17u30 het einde van haar dagshift had. Pech voor mij: ik was haar laatste klant en dat was er aan te voelen. al die klanten voor mij hadden duidelijk al het beste meegekregen. De overschot was nog voor mij, althans zo voelde het toch.
Maar misschien was het niet eens de overschot en was dit “standard practice”. In elk geval: zo zou ik het uren kunnen volhouden denk ik. Zuinig energie verspillen, maar de klant heeft er eigenlijk niet veel aan. Dit sterkt me in de eigen overtuiging: de klantbeleving, de “customer experience” is essentieel bij een goede massage. Sindsdien noem ik nepmassages “massage van 16u20”. Je kon er verdorie je klok op juist zetten dat het al zo laat was…. Je voelde het gewoon.